Uncategorized

Eins og lesendur mínir vita þá er hef ég ástríðu fyrir mið og “efri árunum” eða lífsþroska okkar mannanna. Margt er svo spennandi að mínu mati að ég get ekki haldið mér saman þegar kemur að þessu efni (reyndar á

Á alþjóðadegi kvenna hugsa ég hlýlega til allra kvenna í lífi mínu og líka hinna sem eru mér ekki sýnilegar. Konur vinna oft vinnu sem er ekki sýnileg en heldur samt sem áður öllu saman í samfélögum manna. Konur hugga

“Þú matt þetta EKKI.!” Aðstoðakonan mín, sem öllu jöfnu stjórnar mér nokkuð vel og vandlega horfði á mig með hneykslun. Ég leit undrandi upp úr tölvunni og kváði. Upphófst þá lesturinn, “sko af því að þú ert orðin einheyp þá

Þegar ég fer í klippingu eða snyrtimeðferðir (ekki alveg ókeypis að líta svona út 😉 eins og ein vinkona mín segir alltaf). Þá nota ég tækifærið og les öll “kerlingatímaritin”. Eða réttara sagt kíki á þau. Þessi íslensku tímarit sem

Markmiðasetning eru mínar ær og kýr, ef svo má að orði komast. Ég hef gefið út bækur um efnið, kennt um það í fjöldamörg ár. Ekkert merkilegt við það í sjálfu sér en það sem mér finnst alltaf jafn skemmtilegt

“Nú árið er liðið í aldanna skaut og aldrei það kemur til baka.” Madonna er víst fegin því allt of mörg söngvaskáld hafa fallið frá. Það er skrýtið að hugsa til þess að þeir sem hafa hjálpað manni yfir ástasorgir

“Föllum á kné”, segir í einu fallegasta jólaljóði okkar; Ó helga nótt. Myrkrið er allt umlykjandi og nætur langar á norðuhveli jarðar á þessum tíma. Flestir finna fyrir margræðum tilfinningum, þeir sem komnir eru af barnsaldri finna fyrir barninu í

“Ef maður sér mann með skegg þá eru vinir hans líka með skegg”, sagði sonur minn hugsandi þar sem við sátum og borðuðum skyndibita a la desember “of mikið að gera til að elda..”. Vel athugað hjá mínum í ljósi

Það er alveg merkilegt hvað haustmisserið er fljótt að líða. Einhvern veginn þá byrjar október og svo búmm… bráðum jól. Ég er svo heppin að mér finnst myrkrið notalegt og þegar jólaljósin koma upp gleðst ég eins og krakki. Þegar

Ég hef verið allann þennan mánuð, og verð áfram að fagna fimmtugsafmælinu mínu. Fimm vikur, ein fyrir hvern áratug, og ég held að ég muni fagna hvern einasta mánuð á þessu afmælisári. Vá – þetta gat ég, mér líður eins